Birlikteliklerde Affetmek ve Affedilmek Beklentileri
affediyorum sende beni affetsen sanki ne olur.
İnan bana seni isteyerek kırmış isteyerek hakaret etmiş değilim istersen o güne dönelim.
Ben anlatayım bak nasıl yüreğin paralanır değil affetmek oturur birde ağlarsın benimle
birlikte belki kahrolursun yaprakların sararır.
O gün yine münakaşa etmiş daha doğrusu o biraz içkili geldi, gitti divana uzandı ben de yerine yatmasını söyledim bir kaç kez ben ısrar ettim o git geliyorum dedi.
En son olarak seni almadan gitmiyeceğim dediğim zaman bana hakaret etmesiyle
birlikte üzerime saldırdı rast gale vurmaya başladı vurduğu yumruklardan biri mideme biri de ağzıma geldi şuan bile hala yarası geçmeyen yaralar açtı ben iki büklüm yerde kıvranırken o lanet okuyup çekip gittin Bu sefer tamamen yıkılmıştım.
Eğer birininin eline geçerse annemin önünde şuçlu düşebilirdi aldım resmini bir kez daha öptüm, baş ucumda ne farkeder diki kendimden geçer gibi oldum o anda yapmamı istiyordu artık çok geçti .
Anneme bırakılmak üzere bir mektup bıraktım ve onunla konuştum kendini suçlamama sını söyledim.
Yatağımda ne kadar kaldım bilmiyorum saat 13' e doğru gözlerimi açtım bu artık açmak değil di aralamaktı yine yüzüne, gözüme bulaştırmıştım O gün yatağımdan kalkmamıştımdaha doğrusu kalkamadım.
Akşam olunca yanıma eşim yanıma geldi, hadi biraz kalk oturalım dedi, kıramadım.
oda perişandı baktım bira içiyor bende istedim sonra kalktık dışarı çıktık.
Ama sağlığımda şeker nereden çıkmıştı allak bullak olmuştum akşam eve gelince biraz
açmak istemiştim o beni hiç dinlemiyordu, sağlığımdan bahseden ben değil, sanki şarkı dinliyordu.
Üzüldüm ve şöyle düşündüm demekki insanların, canlarının köpek kadar kıymeti yoktu.
Akşam anneme gittim ora da oturdum ama çeşitli duygular içinde kıvranıyordum evler üstüme gelme ye başlamıştı.
Eve geldiğimde uyku tutmadı kimse bir türlü kimse beni anlamıyordu. başka şeylerle
suçlanıyordum. devamlı oğlumun yanına gidip geliyordum.
Tek kelimeyle bütün benliğimle isteyen ben yavrularım için telaşlanmıştım bu sefer ve
çocuğuna bir şeymi yapacağım bu kadar sık, sık gidiyorsun dedi bir tuhaf olmuştum.
Kanım canımı taşıyan yavruma sokulmam bile yalnış anlaşılıyordu. Bundan sonra artık
olayların yönünü bulmaya çalıştım tartışmaya başladık. yine benim sevdiğim kişi zehir
kusmaya başladı dışarı çıktım yine sapıtmıştım kararımı verdim geldim .
Silahı aldım elime tetikte bir süre bekledim gözyaşlarım içinde bütün hayatım sevdiklerim gözümün önünden geçti Sonra bir anda beynimde şimşek çaktı. Ben böylesine bitip tükenirken onlar benim hayatımın üzerine saadet kurmalıydım, silahı ona doğru doğrulttum hepimize yetecek kadar kurşun vardı.
Gülerek üzerime geldi , elimden almak istedi yine yapamamıştım , çünkü onu pek çok seviyordum beraber üçlü bir koalisyan kurduk çok acı konuştu artık.
Bu evde bile bir saniye bile duramazdım her şey bitmişti bana müsade etmesini söyledim Hayır burda kal , biraz daha acı çek dedi. ısrar ettim razı oldu hemen hazırlandım bavula bir kaç parça bir şey koydum ve anneme gittim.
Beni karşısında görünce şaşırdı ağladı bende göz yaşları içinde veda ettim Yavrumu tekrar, tekrar öptüm daha yanındayken hasretleri içime çökmüştü.
Eve geldim, mahvolmuştum artık gözyaşlarımı bütün çoşkunluğuyla akıyordu oğlumun üzerine kapandım içimi çeke, çeke ağlamıştım.
Son kez yavrumun evine baktım tek, tek odaları gezdim, belki bir daha buraya kader de dönmemekte vardı iyice hayalime yerleştirmeliydim.
Kapıdan çıktım ayaklarımı sürüyerek Annem el sallıyordu dahada öldüm artık kendimde değildim, deyil evimden sokağımdan, bile zor ayrıldım .
İstasyona geldik artık, susmam gittiğim yerde saatlerce ağlarım ve bana geberinceye kadar ağlarsın dedi Neler duyuyorum yarabbim Otobüse bindik, otobüsün hareketiyle beraber yüreğimden herşey, kopup gidiyordu.
Konuk yazar Zerrin_ce
Tweetle
Bizi Takip Edin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder